از سال ۲۰۰۵ در آمریکا مفهوم شتابدهنده (در انگلیسی Seed Accelerator یا Startup Accelerator) شکل گرفت. شتابدهنده استارتاپها یعنی تیم یا شرکتی که از لحاظ مالی، فکری و تجربه از استارتاپ یا استارتاپها حمایت کرده و نکات مهم آموزشی لازم را در کمترین زمان به استارتاپها ارائه میکند. پس شتابدهندهها تنها حامی مالی نیستند و با سرمایهگذاران تفاوتهای بسیاری دارند.
هر شتاب دهنده فعالیتهایی را برای حمایت، رشد و ثبات استارتاپها انجام میدهد. در بیشر استارتاپها ۴ مرحلهی زیر دیده میشود.
۱- انتخاب اولیه: در این مرحله هر شتابدهنده با فراخوان دادن از میان استارتاپهای موجود تعدادی را برای آمادهسازی که بین ۱ تا ۳ ماه صورت میکند انتخاب میکند. این انتخاب توسط مدیران یا مربیان (mentors) انجام میشود.
۲- آمادهسازی: در بخش آمادگی اولیه که بین ۱ تا ۳ ماه طول میکشد، شتابدهنده مفاهیم ابتدایی کسبوکار را برای استارتاپها آموزش داده و با هدفسازی استارتاپها را به سازماندهی اولیه نزدیک میکند. در پایان این دوره تعداد استارتاپ مورد نظر برای دورهی اصلی شتاب انتخاب شده و در شتابدهنده میمانند.
۳- دورهی شتاب: در این دوره استارتاپهایی که ماندهاند در قبال دریافت مبلغی (معمولا مابین ۵هزار تا ۲۰ هزار دلار معادل ۱۶ میلیون تا ۷۰ میلیون تومان) درصدی از سهماشان را به نام شتابدهنده میکنند. این سهام معمولا میان ۱۰ تا ۲۰ درصد است. در کنار این کمک مالی استارتاپها از طریق مربیان و مشاوران آن مرکز شتابدهنده استارتاپ خود را تجاریسازی میکنند یا به مرز تجاری شدن میرسانند. این دوره حدود ۴ تا ۹ ماه طول میکشد.
۴- روزنمایش (معرفی به سرمایهگذار): پس از اتمام دورهی شتاب کار استارتاپها تقریباً در شتابدهنده تمام میشود و در Demo Day یا همان روز نمایش، استارتاپها خود را برای سرمایهگذاران معرفی میکنند تا بتوانند برای استارتاپ خود سرمایهگذار پیدا کنند.