درادامه بحث های قبل که در مورد استراتژی های برند صحبت شد در این قسمت به آخرین دسته بندی کسب و کار های مخاطره پذیر پرداخته می شود.
۳- مدل های کسب و کار جدید:
بحث درباره ی مدل های کسب و کار جدید به صورت ویژه، گردآوری سرمایه، براساس مهارت های کارآفرینانه است. اعطای حق امتیاز توزیع، واگذاری برند مشتق شده از برند شرکت (بخش بندی کردن برند به چند بخش به منظور ایجاد برند جدید) و اتحادها از جمله انواع مدل های کسب و کار جدید می باشند.
- در اعطای حق امتیاز، شرکت های بزرگ برندهای موجودشان را از طریق مدل های کسب و کار جدید در داخل کسب و کارها و در صنایع نو به کار می گیرند. این نوع از مدل کسب و کار، کارآفرینان یا قابلیت های کارآفرینانه را در بر می گیرد. این حالت با بسط برند متفاوت است چرا که توسعه ی برند در داخل یک دسته بندی مرتبط با محصول مصرف کننده و یا بخشی است که نیازی به پتانسیل کارآفرینانه ندارد و بیشتر به یک پتانسیل مدیریت برند کلاسیک نیازمند است.
واگذاری برند مشتق شده از برند شرکت به کارآفرینان، نمونه ی دیگری از مدل های کسب و کار جدید است. برخی شرکت ها، برندهایی دارند که در جهش های شرکت تاخیر ایجاد می کنند. یک رویکرد جدید می تواند واگذاری برند زایشی به کارآفرینان از طریق یک قرارداد حق امتیاز یا یک فروش یک جا باشد. کارآفرینان از طریق انتخاب و کسب این برندها از هزینه های جزیی همراه با ارزش های مثبت، پیشینه ی موجود در برند و شناسایی نام برند منفعت کسب کرده و صرف هزینه و زمان را برای خود حذف می کنند. شرکتهای بزرگ نیز از طریق منافع حاصل از دارایی های واگذار شده به واسطه ی دریافت بهای حق امتیاز و یا از طریق ضوابط امتیاز، درباره ی بازسازی برندهایی که پتانسیل تجدید فعالیت دارند، منفعت کسب می کنند. این برندها، هنگامی که در پرتفوی مربوط به خود، دوباره ترکیب می شوند، می توانند افزایش سهم بازار و رشد در آینده را برای شرکت به همراه داشته باشند. کارآفرینان جدید با توجه به داشتن مهارت های پرورش و بارور کردن، در مقابل قراردادهای برند کلاسیک برای تجدید حیات برندهایی با احتمال حذف، یک شانس بزرگ دارند؛ چرا که قراردادهای کلاسیک، به واسطه ی سیستم های جریان بازاری مرسوم، بودجه های محدود و نیز پرداخت های اولویت بندی شده؛ بر برندهای کلیدی موجود، تحمیل شده اند.
- اتحادهای برند کارآفرینانه، شامل مثال هایی از جمله برندینگ مشترک، دریافت حق امتیاز یا قراردادهای مشارکتی با کارآفرینان برند است. ایجاد اعتبار شرکتی برای اتحادها از طریق ساختارهای ارتباطی موثر و برندسازی این قابلیت ها، می تواند یک تمایز رقابتی به وجود آورده و پیش نیازی برای جذب درست شرکای کارآفرینانه باشد